Metselen
Ook ik word ingezet in het sloop- en bouwproces. Bij het slopen was het erg handig dat ik alles wat er van de muur en plafonds afkwam, door mij in de bak werd gegooid. Gestaag deed ik dit werk en zat ’s avonds total loss maar voldaan op de bank.
Opeens snapte ik ook waarom Erwin, die 30+ jaren als aannemer in de bouw heeft gewerkt en dan ook nog steeds even hard meewerkte, na het werk uitgebreid onder de douche stond en alles van top tot teen iedere keer in de zeep zette. Wat komt er een zooitje troep van je af, zeker na een dag slopen.
Maar goed, dat even terzijde. Ik leerde dat er overal wel een gereedschap voor was of een speciaal bitje om de schroeven eruit te krijgen, de één met gleuf, de ander zonder, weer één met zes vlakken en ga zo maar door. Je hebt een pannenlikker, je moet klauwen, je hebt kut op kut, en nog veel meer bijzondere benamingen. Gelukkig kon ik de sloophamer en de koevoet redelijk goed hanteren.
Dus werd het tijd voor het serieuzere werk. Ik kreeg de opdracht om drie deuren dicht te metselen. Volgens Erwin kon iedereen dat en dat kon dus niet misgaan. Nadat hij een opzet had gemaakt en ik had gezien hoe hij met een ‘ogenschijnlijk’ gemak, het cement op de stenen smeet, een steen kleiner hakte zodat een rij netjes kon worden afgesloten en het overgebleven cement wegschrapte, ging ik zelf aan de slag.
Dat ging best goed, dacht ik. Na een tijdje kwam de chef weer kijken. Oei, de muur stond toch niet zo stevig en recht. Ik moest meer klauwen (het cement in de voegen aandrukken en vooral aan het einde van een rij) en ik moest toch echt de lat gebruiken om te zorgen dat de muur binnen de lijn bleef.
Gelukkig hoefde de muur niet afgebroken te worden, met wat herstelwerk van de meester werd de muur weer rechtgetrokken.
Vol goede moed, met veel klauwen, boetseren en de lat ertegen aan houden, ging ik weer verder. De 2de en 3de muur gingen al veel beter. Dus in dit geval gaat zeker op: ‘Oefening baart kunst’.
